به نقل از سایت: www.alikonline.ir
کمیسیون دولتی هماهنگی مراسم یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان به همراه کمیته های منطقه ای فعال در دیاسپورا:
- با تاکید بر اراده جمعی ملت ارمنی،
- با تکیه بر اعلامیه استقلال ارمنستان در 23 اگوست سال 1990 میلادی و همچنین قانون اساسی جمهوری ارمنستان،
- با استناد به بیانیه جهانی حقوق بشر سازمان ملل مصوب دهم دسامبر سال 1948 میلادی که براساس آن «شناسايی حيثيت و کرامت ذاتی تمام اعضای خانواده بشری و حقوق برابر و سلب ناپذير آنان اساس آزادی، عدالت و صلح در جهان است»،
- با تبعیت از قطعنامه 96 (1) 11 دسامبر سال 1948 مجمع عمومی سازمان ملل، کنوانسیون سازمان ملل درباره «جلوگیری و مجازات جنایت نسل کشی» مصوب 9 دسامبر سال 1948، کنوانسیون سازمان ملل درباره «الغای اصل مرور زمان در رابطه با جنایات جنگی و جنایت بر علیه بشریت» مصوب 26 نوامبر سال 1968 میلادی، میثاق بین المللی «حقوق مدنی و سیاسی» مصوب 16 دسامبر سال 1966 میلادی و همچنین اصول و معیارهای شناخته شده حقوق بشر و دیگر اسناد حقوق بین الملل،
- با توجه به این که سازمان ملل در هنگام تصویب کنوانسیون «جلوگیری و مجازات جنایت نسل کشی « توجه ویژه ای در خصوص همکاری بین المللی جهت مبارزه بر علیه این نوع از جنایت مبذول داشته است،
- با تاکید بر لزوم مجازات اعمالی که جنایت نسل کشی تلقی می شوند و همچنین جاری نشدن اصل مرور زمان در خصوص این جنایت،
- با محکوم نمودن اقدامات نسل کشی، کوچ اجباری، کشتارهای جمعی با هدف نابودی ارمنیان، پاکسازی های قومی و نابودی میراث ارمنیان که در فاصله سال های 1894 الی 1923 میلادی توسط امپراطوری عثمانی و رژیم های مختلف حاکم در ترکیه بر علیه ملت ارمنی برنامه ریزی و به صورت مستمر به اجرا گذاشته شدند و همچنین انکار نسل کشی ارمنیان، خودداری از پذیرفتن مسئولیت در قبال آن، سکوت در برابر جنایت انجام گرفته و تبعات آن و نیز تلاش های انجام گرفته برای توجیه آن ها به عنوان اعمالی که می توانند دیگران را ترغیب به ادامه نسل کشی و یا اجرای نسل کشی های جدید نمایند،
- همچنین با اشاره به آرای صادره از سوی دادگاه های نظامی ویژه عثمانی در خلال سال های 1919 الی 1921 میلادی در رابطه با جنایات سنگین رخ داده «برعلیه قوانین حقوقی و انسانی» ، به عنوان سند معتبر حقوقی اثبات کننده وقوع این جنایات،
- ضمن ارج نهادن بر اطلاق عنوان «جنایت بر علیه بشریت و تمدن» به جنایت سنگین انجام گرفته برعلیه ملت ارمنی، برای نخستین بار در تاریخ جهان، در بیانیه 24 ماه می سال 1915 میلادی دول متفق جنگ جهانی اول و تاکید بر مجازات مقامات عثمانی و همچنین نقش و اهمیت پیمان صلح «سه ور» در دهم اگوست سال 1920 میلادی و رای داوری 22 نوامبر سال 1920 میلادی وودور ویلسون رئیس جموری وقت آمریکا جهت غلبه بر پیامدهای نسل کشی،
1- یاد و خاطره یک و نیم میلیون قربانی بیگناه نسل کشی ارمنیان را گرامی داشته و در برابر شهدا و قهرمانانی که برای دفاع از حیات و عزت انسانی مبارزه کردند سر تعظیم فرود می آورد.
2- بر تعهد ارمنستان و ملت ارمنی در جهت مبارزه بین المللی برای جلوگیری از وقوع نسل کشی و همچنین احیای حقوق ملت های قربانی نسل کشی و برقراری عدالت تاریخی تاکید می نماید.
3- از کلیه کشورها و سازمان های بین المللی، مذهبی و اجتماعی که شجاعت سیاسی از خود در جهت شناسایی و محکومیت نسل کشی ارمنیان به عنوان جنایت فجیع انجام گرفته بر علیه بشریت نشان داده و اکنون نیز به تلاش های خود در این رابطه ادامه داده و سعی در جلوگیری از تبعات خطرناک انکار این جنایت دارند، تشکر و قدردانی می نماید.
4- از کلیه ملت ها، نهادها و افرادی که با به خطر انداختن جان خود کمک های مختلف انساندوستانه ارائه داده و بسیاری از ارمنیان را از خطر نابودی نجات دادند و با ایجاد شرایط مناسب برای نجات یافتگان نسل کشی به یاری کودکان بی سرپرست شتافته و اقداماتی در جهت حمایت از ارامنه انجام دادند، تشکر می نماید.
5- از دولت های عضو سازمان ملل، سازمان های بین المللی و کلیه افراد انسان دوست می خواهد تا صرفنظر از تعلقات ملی و مذهبی تلاش های خود را در جهت برقراری عدالت و گرامیداشت خاطره قربانیان نسل کشی ارمنیان بکارگیرند.
6- بر اراده ارمنستان و ملت ارمنی در جهت شناسایی جهانی نسل کشی ارمنیان و غلبه بر آثار و تبعات آن تاکید کرده و در این رابطه سرگرم تدوین بسته حقوقی از مطالبات بوده و آن را آغازگر روند احیای حقوق فردی، اجتماعی و ملی و نیز قانونی می داند.
7- محاصره غیرقانونی جمهوری ارمنستان از سوی جمهوری ترکیه، رویکردهای اعمال شده در مجامع بین المللی بر علیه ارمنیان و نیز ارائه پیش شرط برای عادی سازی روابط را محکوم نموده و آن ها را از تبعات و نتایج بی مجازات ماندن نسل کشی ارمنیان تاکنون می داند.
8- از جمهوری ترکیه می خواهد نسل کشیارمنیان در امپراطوری عثمانی را پذیرفته و محکوم نماید و ضمن گرامیداشت خاطره قربانیان این جنایت فجیع با واقعیت های تاریخ خود مواجه شده و از سیاست جعل و انکار واقعیت ها تاریخی و توجیه نمودن آن ها خودداری نماید.
همچنین از آن بخش از جامعه مدنی ترکیه که امروزه بر خلاف مواضع رسمی مقامات این کشور از خود در قبال این موضوع شجاعت بروز می دهد، حمایت می نماید.
9- امید دارد پذیرش و محکومیت نسل کشی ارمنیان از سوی ترکیه تبدیل به نقطه عطفی در روند ایجاد آشتی تاریخی میان ملت های ارمنی و ترک شود.
10- با افتخار اعلام می دارد ملت ارمنی نجات یافته از نسل کشی در یکصد سال اخیر:
- با اراده خلل ناپذیر و خودباوری ملی حاکمیت مستقل خود را پس از قرن ها احیا نمود،
- ارزش های ملی خود را حفظ و ضمن کسب دستاوردهای بزرگ فرهنگی، علمی و آموزشی نقش بسزایی در رشد و توسعه میراث جهانی ایفا نمود،
- شبکه ای موثر و قوی از نهادهای روحانی و غیر روحانی را در دیاسپورای ارمنی ایجاد نمود که نقش بسزایی در حفظ هویت ارمنی در جوامع ارمنی پراکنده در جهان و ایجاد چهره ای مورد احترام از ارمنیان و همچنین دفاع از حقوق بر حق ملت ارمنی داشته است،
- در نتیجه همکاری ملی و اجرای طرح بازگشت به میهن موجبات تجمع مجدد و حفظ ژنوتیپ ملی را که در نتیجه نسل کشی در شرف نابودی بود، فراهم آورد.
- با مشارکت درجنگ جهانی اول و دوم سهم بسزایی در برقراری امنیت و صلح بین المللی داشته و پیروزی های افتخارآفرین را در نبرد «سردارآباد» و نیز آرتساخ (قراباغ) کسب نمود.
11- یکصدمین سالگرد نسل کشی ارمنیان را مرحله ای مهم در ادامه روند مبارزه برای برقراری عدالت تاریخی با شعار «به خاطر دارم و مطالبه می نمایم» می داند.
12- از نسل های آینده ارمنی می خواهد با روحیه ای میهن پرستانه، آگاه و عالم حافظ میراث مقدس ملی بوده و در مبارزه ای خلل ناپذیر در مسیر:
- ساختن میهنی قدرتمند که به معنی ارمنستانی آزاد و دموکراتیک است،
- پیشرفت و قدرتمند تر شدن آرتساخ،
- همیاری کارآمد ارمنیان پراکنده در جهان،
- تحقق اهداف مقدس و تاریخی ملت ارمنی،
خدمت نمایند.