به نقل از سایت: www.alikonline.ir

 

به گزارش خبرنگار سینمایی ایسنا، این فیلمساز که چندی پیش برای برگزاری یک کارگاه آموزشی به اتریش سفر کرده بود، در جریان این سفر به دیدار قوکاسیان در بیمارستان رفت.

فرهاد ورهرام دیگر هنرمند مستندساز که او هم در اتریش بوده است، روایتی از این ملاقات و حال و روز این روزهای قوکاسیان را در اختیار بخش سینمایی ایسنا گذاشت.

او در این مطلب نوشته است: «زاون قوکاسیان سال‌ هاست به عنوان منتقد در فستیوال ویناله که هر سال در آبان ماه در اتریش برگزار می‌ شود، شرکت می‌ کند. اما امسال در زمانی که قرار بود به وین بیاید و همانند سال‌ های گذشته در سانس های پیاپی روی صندلی سینما از دیدن فیلم لذت ببرد، در روی تخت بیمارستان «آ - کا - ها»ی وین بستری شد.

اول شهریور به اتریش سفر کردم و می‌دانستم قرار است زاون برای یک عمل جراحی راهی اتریش شود. نیمه دوم شهریور زاون به وین آمد و سریعا بستری شد. روزی که قرار بود او را عمل کنند به بیمارستان رفتم، عمل انجام شده بود او را به بخش ویژه منتقل کرده بودند. ظاهرا عمل با موفقیت انجام شده بود و غده‌ ای هشت کیلویی را از شکمش خارج کرده بودند. دیدن او میسر نشد و یادداشتی برایش نوشتم و به پرستار دادم و در طول سفرم حال او را جویا بودم.

پس از بازگشت از سفرم تقریبا یک روز در میان به ملاقاتش می‌ رفتم. روحیه‌ اش خوب بود و مثل همیشه ظاهری خندان و عرق کرده داشت و گاه گاه پلک‌ هایش را می‌ بست. تنها خواهرش از آمریکا آمده بود و با دو خاله مهربانش تمام مدت در بیمارستان حضور داشتند. هنرمندان و دیگر ایرانیان مقیم وین زاون را خوب می‌شناسند و حضور او در زمان برگزاری جشنواره ویناله،جمع دوستانش را پر رونق‌تر می‌کند. در کوچک ترین فرصتی که پیش می آید با کیفی سنگین و آویزانش که مملو از کاتالوگ و بروشور فیلم است با دوستان وینی‌اش قرار مدار می‌ گذارد. در مدت اقامتش در وین تا آنجا که مقدور باشد از کارهای هنری شهر مطلع می شود. با هنرمندان ایرانی مقیم وین از نسل گذشته و نسلی که در اتریش بزرگ شده‌ اند مصاحبه و بحث و گفتگو می‌ کند.

پس از عمل تا چند روز پیش که عازم ایران بودم همچنان شکمش باز بود و هر دو روز یک با او را برای شستشو به اتاق عمل می‌ بردند که برای او سخت ترین دوران بیمارستانش محسوب می‌ شد. تا بیش از یک ماه بعد از عمل کادر پزشکی و فامیل و دوستانش نگران بودند.

غده بر روی روده‌هایش منفذهایی را ایجاد کرده بودند که پزشکان احساس خطر می‌کردند. روزها با نگرانی سپری می‌ شد تا اینکه در اواسط آبان ماه به بخش منتقل شد. ظاهرا در اثر مراقبت شدید پزشکی و مرور زمان که ممکن است تا چندین ماه طول بکشد احتمالا سوراخ‌ های روده ترمیم خواهند شد.

با اینکه در بخش ای سی یو ملاقات باید انجام شود، ولی دیدار دوستانش در وین که گاه با تذکر کارکنان بخش همراه بود و تلفن‌ های مکرر از ایران و دیگر کشورها تمامی نداشت.

در بدترین شرایط فکر و ذکرش سینما بود، دوستان اخبار سایت‌ های سینمایی را برای او از اینترنت پرینت می‌ گرفتند. وقتی به بخش منتقل شده بود سعید خان منافی رکوردری کوچک با گوشی برایش برده بود و روزی چند فیلم می‌دید. درباره جشنواره فیلم «کوهستان» که در همان دوران بستری او در شهری نزدیک مونیخ برگزار شده بود و من در آن شرکت کرده بودم چندین سئوال نوشته بود تا به آنها جواب دهم تا در سایتی یا مجله‌ ای در ایران چاپ شود. نگران کتاب‌ هایش بود که قرار است در ایران چاپ شوند. روزی به من گفت به ناشرم بگو که دوست دارم کتابم را قبل از مرگم ببینم و من پیغامش را به ناشر رساندم.

زاون واقعا عاشق سینما است و در این مورد اطوار ندارد و زندگی عمومی و خصوصی‌ اش وقف علاقه مندی به سینما شده و از این همه فعالیت و کوشش برای خودش کیسه‌ ای ندوخته است.

روزی در بیمارستان آقای هواردز و آرش ریاحی به ملاقاتش آمده بودند. هواردز مدیر سابق جشنواره ویناله و مدیر فعلی موزه فیلم وین که یکی از معتبرترین موزه‌ های فیلم اروپا است. آرش هم کارکردان جوانی است که در وین بزرگ شده و تا کنون فیلم‌ هایی موفق ساخته است. آرش هر چند روز تعدادی فیلم برای زاون می‌ برد و او را در جریان برگزاری جشنواره ویناله قرار می‌ دهد. به جز گروه زیادی از دوستان و علاقه مندان زاون، هنرمندان ایرانی مقیم وین به خصوص بهروز حشمت و سعید منافی و گیلانی در تمام مدت که هنوز هم ادامه دارند در کنار تخت او حضور داشتند.

بستری زاون در وین مصادف بود با جایزه‌ ای هنری مهمی که رییس جمهور اتریش به آقای عباس کیارستمی اهدا کرد. آکادمی فیلم وین با همکاری میشاییل هانکه و سعید منافی مستندساز ایرانی مقیم وین در مدت اقامت آقای عباس کیارستمی در اتریش یک ورک شاپ به مدت سه روز برگزار شد. آقای عباس کیارستمی که از حال و روز زاون باخبر بود در بیمارستان به ملاقات او رفت.

سلامتی او را آرزو داریم، دوستان او، سینما دوستان و بچه‌ های مهربان اصفهان منتظر زاون‌ اند تا هرچه زودتر به ایران باز گردد.»