به نقل از سایت: www.alikonline.ir

امروز اول ماه مه است. جشن بزرگ زحمتکشان مولد نعمت های مادی زندگی روزمره، روزی که یادآور ضرورت بزرگداشت تلاش، همبستگی و مسالمت برادرانه آنها است.

اول ماه مه امروزه با وجود حفظ معنای وجودی خود به سمبل تلاش در راه رسیدن به عدالت اجتماعی، مسالمت و اعاده حقوق شهروندی همگانی تبدیل شده است.

تلاش جوامع انسانی برای پایه گذاری عدالت و به ویژه دادگری اجتماعی و زندگی مسالمت بار و اعاده حقوق شهروندی خود قدمتی تاریخی دارد.

انسان با پیروی از سرشت ذاتی خود، همواره با پدیده بی عدالتی ناهمگون بوده و سر ناسازگاری داشته، در حالی که از زمان هایی که در غبار اعماق تاریخ نهان مانده، خود انسان گونه های مختلف حرص و طمع انسانی را با کسب و انباشت ارزش افزوده سرمایه، استثمار همنوع و پایمال کردن حقوق بنیانی انسان ها زندگی روزمره بخشیده و به موازات آن از همان بدو پیدایش این پدیده های اسف بار ضد انسانی مبارزه خود بشر نیز همواره با ابن پدیده ها ریان داشته و ثمرات خود را به بار آورده است.

«مقوله عدالت در قرن 21 و به ویژه مقوله عدالت اجتماعی، فرهنگی جدید را در اذهان جامعه جهانی متبادر می سازد و عدالت و دادگری اجتماعی را در رویکردی عادلانه در تقسیم مواهب مادی زندگی به کمک و اهتمام جامعه مدنی قلمداد می کند». نظریه ای که امروزه غیر قابل انکار است و ضرورت اعمال آن را متفکرین و خداوندگاران امروزین اندیشه ساز علم جامعه شناسی و حقوق در اعلام و نشر آن هم آوا شده اند.

در شرایط بغرنج اجتماعی-اقتصادی جهان کنونی غیر قابل قبول است که بخش عمده ای از جمعیت جهان در چنبره گرفتاری های کمرشکن معاش روزانه حداکثر توان بالفعل خودرا با دست و پا زدن برای حفظ بقا خود به هدر دهند و اقلیتی به معنی تام و تمام کلمه، زیر سنگینی ثروت اندوخته خود راه زوال و تباهی را در پیش گیرد.

وضیعتی غیرقابل قبول: که حقوق ماهانه دولتمردان و روسای بلند پایه بر حقوق ماهانه ده ها کارمند دون پایه و کارگر زحمتکش رحجان داشته و بر چهره و آینه عرق جبین انسانی که با تحمل عذابی کمر شکن اجاق خانه و کاشانه ای را روشن نگه می دارد، تصویر زندگی بی درد و پر از عیش «کلان ثروتمندان» نقش می افکند.

قابل تحمل نیست که در جهان متمدن حکومت اقتصاد انگلی متکی به قدرت اقلیت مال اندوختگان و جامعه اکثریت استثمار شده و سرگردان در جوار هم به سر برند.

این قابل تحمل نیست و هرگز نبوده...

صف طولانی «غیر قابل تحمل ها» در صورتی قطع و متلاشی خواهد شد که جهان متمدن مفاهیم: عدالت، برابری، مسالمت و حقوق شهروندی را باز تعریف نماید. مفاهیمی که در روابط اجتماعی اهمیتی محوری دارند و ضامن محدودیت انباشت بی رویه و هرج و مرج گرایانه ثروت و تقسیم عادلانه ارزش های افزوده از نعمات تولید شده برتمامی اقشار جامعه خواهند بود، و نعمت برخورداری از منزلت زندگی آبرومندانه را به همگان ارزانی خواهد داشت. به ویژه اگر در نظر بگیریم که بجز کشورهای عقب مانده، در کشورهای پیشرفته و در حال توسعه ملزومات ضروری ایجاد یک زندگی نسبتاً خوب در دسترس اکثریت شهروندان قرار دارد.

خلاصه سخن این است که: نباید فعالیت حیاتی کاپیتالیسم لجام گسیخته توسط زحمتکشان مولد ارزش ها تامین گردد.

انتظام بخشیدن به بحران های اقتصادی-اجتماعی کنونی نباید به حساب و به ضرر آسیب پذیرترین اقشار اجتماع صورت پذیرد: آن هم با محدود کردن مشاغل، کم کردن حقوق و دستمزدها و به حداقل رساندن خدمات اجتماعی عمومی و محروم ساختن بخش کثیری از شهروندان از داشتن حداقل ملزومات یک زندگی شرافتمندانه. برعکس: کلید حل این معضلات را باید حدالامکان در تقسیم مواهب زندگی توسط جامعه مدنی جستجو نمود.

به یاد داشته باشیم که هر فرد در آرزوی این است که با در آمد و از راه دسترنج خود آبرومندانه پا به خانه بگذارد و در حد توان خود باعث شادی اعضای خانواده خود گردد. شکی نیست که این حق مسلم هر فرد زحمتکش است.

فردا اول ماه مه است. هر آن گاه که همگان به صورت عادلانه از مواهب تولید شده توسط اجتماع بهره مند گردند، این روز به جشنی واقعی تبدیل خواهد شد.