دیر کاتارینهی مقدس در محلهی چهارسو و در همسایگی کلیسای هِواننِس مگردیچ مقدس واقع شده است. این دیر را خواجه یقیازار لازاریان از بازرگانان جلفای اصفهان در سال 1623م برای خواهران راهبه ساخت. بنا بر اطلاعات موجود این بنا اولین دیر مخصوص خواهران راهبه در ایران است که در زمان فعالیتش تعداد راهبههای آن به 32 تن میرسید، اما پس از فوت آخرین راهبه در سال 1954م به فعالیت خود خاتمه داد. لازم به یادآوری است که اولین مدرسهی دخترانهی ارمنیان جلفا تحت نظر این دیر و در همسایگی آن در سال 1858م شروع به کار کرد. با کم شدن تعداد راهبههای دیر در سال 1907م، بخشی از محل اقامت آنان را تخریب و به جای آن یتیمخانهای بنا کردندکه تحت نظر دیر فعالیت میکرد.
پلان مستطیل شکل کلیسای دیر با ابعاد 9Ï5/6 متر در جهت شرقی-غربی قرار گرفته و دارای یک گنبد کوچک قوسی شکل و یک گنبد بزرگتر با هشت نورگیر است گنبدها و سقف بنا با قوسهایی بر روی ستونهای پهن متصل به دیوارهای داخلی ساختمان قرار گرفتهاند. فضای داخلی کلیسا از سه بخش مرتبط به یکدیگر تشکیل شده که بخش شرقی محراب کلیساست. ناقوسخانهی کلیسا نیز در سمت غربی بنا و در بالای ورودی اصلی قرار گرفته.
مصالح به کار رفته در ساختمان عبارتاند از آجر و خشت. دیوارهای داخلی بنا با گچ پوشانده شدهاند و در قسمت محراب نقاشیهایی با موضاعات مذهبی ترسیم شده. در ایوان غربی کلیسا هنوز چوبی که به جای ناقوس استفاده میشده (کوچناک) آویزان است.