دیر کاتارینه­ی مقدس در محله­ی چهارسو و در همسایگی کلیسای هِواننِس مگردیچ مقدس واقع شده است. این دیر را خواجه یقیازار لازاریان از بازرگانان جلفای اصفهان در سال 1623م برای خواهران راهبه ساخت. بنا بر اطلاعات موجود این بنا اولین دیر مخصوص خواهران راهبه در ایران است که در زمان فعالیتش تعداد راهبه­های آن به 32 تن می­رسید، اما پس از فوت آخرین راهبه در سال 1954م به فعالیت خود خاتمه داد. لازم به یادآوری است که اولین مدرسه­ی دخترانه­ی ارمنیان جلفا تحت نظر این دیر و در همسایگی آن در سال 1858م شروع به کار کرد. با کم شدن تعداد راهبه­های دیر در سال 1907م، بخشی از محل اقامت آنان را تخریب و به جای آن یتیم­خانه­ای بنا کردندکه تحت نظر دیر فعالیت می­کرد.

پلان مستطیل شکل کلیسای دیر با ابعاد 9Ï5/6 متر در جهت شرقی-غربی قرار گرفته و دارای یک گنبد کوچک قوسی شکل و یک گنبد بزرگ­تر با هشت نورگیر است گنبدها و سقف بنا با قوس­هایی بر روی ستون­های پهن متصل به دیوارهای داخلی ساختمان قرار گرفته­اند. فضای داخلی کلیسا از سه بخش مرتبط به یکدیگر تشکیل شده که بخش شرقی محراب کلیساست. ناقوس­خانه­ی کلیسا نیز در سمت غربی بنا و در بالای ورودی اصلی قرار گرفته.

مصالح به کار رفته در ساختمان عبارت­اند از آجر و خشت. دیوارهای داخلی بنا با گچ پوشانده شده­اند و در قسمت محراب نقاشی­هایی با موضاعات مذهبی ترسیم شده. در ایوان غربی کلیسا هنوز چوبی که به جای ناقوس استفاده می­شده (کوچناک) آویزان است.